Wyrazistość dykcji
Przez mówienie wyraziste rozumiemy taką mowę, która przekazując
treść, bez wątpliwości potrafi wzbudzić zainteresowanie przez swą formę
dykcyjną i utrzymywać czynną uwagę słuchacza.
Pracuj nad tym, aby dykcja była:
SŁYSZALNOŚĆ - (czyli nośność), której osiągnięcie połączone jest technicznie z wytrzymałością.
WYRAŹNOŚĆ i związana z nią czystość są wynikiem precyzyjnej artykulacji i wymagają staranności w mowie i czytaniu.
GIĘTKOŚĆ - czyli dobre wyćwiczenie aparatu mowy.
MELODYJNOŚĆ - związana z poprawną intonacją i prowadzeniem głosu.
Przestrzegaj podstawowych zasad:
1) Nie wprowadzaj przydźwięków w rodzaju "eee..." lub "yyy..." na początku frazy i między wyrazami.
2) Przeciwdziałaj "zjadaniu" końcówek słów i zdania. Nie opuszczaj głoski: W wygłosie (koniec wyrazu), np.: blas(k) W śródgłosie (środek wyrazu), np.: "odaj" (zamiast "oddaj")
3) Nie zastępuj głosek d i t innymi, np.: "oszczekać" (zamiast "odczekać")
4) Przeciwdziałaj "połykaniu" zgłosek, np.: "se" zamiast "sobie"
5) Nie spajaj ze sobą głosek: Identycznych, np.: okno otwarte (rozziew), człowiek kradnie (zbieżność) Sąsiadujących ze sobą w wyrazie samogłosek, np.: oaza, aorta Przyimków w i z z rzeczownikiem, któremu służą, kiedy rozpoczyna się on od samogłoski, np.: "wistocie" (zamiast "w istocie")
6) Starannie dociągaj do pełnego wybrzmienia samogłoski, zwracając uwagę na to, że o ile zbytnie wydłużanie samogłosek prowadzi do maniery, o tyle zwężanie, skracanie do niezrozumiałej, bełkotliwej mowy.
Pracuj nad tym, aby dykcja była:
- Słyszalna
- Wyraźna
- Giętka
- Melodyjna
SŁYSZALNOŚĆ - (czyli nośność), której osiągnięcie połączone jest technicznie z wytrzymałością.
WYRAŹNOŚĆ i związana z nią czystość są wynikiem precyzyjnej artykulacji i wymagają staranności w mowie i czytaniu.
GIĘTKOŚĆ - czyli dobre wyćwiczenie aparatu mowy.
MELODYJNOŚĆ - związana z poprawną intonacją i prowadzeniem głosu.
Przestrzegaj podstawowych zasad:
1) Nie wprowadzaj przydźwięków w rodzaju "eee..." lub "yyy..." na początku frazy i między wyrazami.
2) Przeciwdziałaj "zjadaniu" końcówek słów i zdania. Nie opuszczaj głoski: W wygłosie (koniec wyrazu), np.: blas(k) W śródgłosie (środek wyrazu), np.: "odaj" (zamiast "oddaj")
3) Nie zastępuj głosek d i t innymi, np.: "oszczekać" (zamiast "odczekać")
4) Przeciwdziałaj "połykaniu" zgłosek, np.: "se" zamiast "sobie"
5) Nie spajaj ze sobą głosek: Identycznych, np.: okno otwarte (rozziew), człowiek kradnie (zbieżność) Sąsiadujących ze sobą w wyrazie samogłosek, np.: oaza, aorta Przyimków w i z z rzeczownikiem, któremu służą, kiedy rozpoczyna się on od samogłoski, np.: "wistocie" (zamiast "w istocie")
6) Starannie dociągaj do pełnego wybrzmienia samogłoski, zwracając uwagę na to, że o ile zbytnie wydłużanie samogłosek prowadzi do maniery, o tyle zwężanie, skracanie do niezrozumiałej, bełkotliwej mowy.
Zebrał i opracował: Przemek Kamiński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz